Ons eerste kindje kwam pas na vijf miskramen

In 2009 beslisten Laura (32) en Koen (34) om aan hun kinderwens te beginnen. Pas na vijf jaar en evenveel miskramen verwelkomden ze hun eerste kindjes, Hanne en Marie (4,5). Laura vertelt over die lange lijdensweg.
Ons eerste kindje kwam pas na vijf miskramen 2024-03-19 11:20:02.466564


Laura: “Pas twee maanden getrouwd waren we, toen ik stopte met de pil. Enkele maanden later was het prijs. Een positieve zwangerschapstest. Jammer genoeg begon ik bloed te verliezen de dag nadien. Een eerste miskraam. Twee maanden later was ik weer zwanger en op zeven weken vertelden we het aan de familie. Ons geluk kon niet op tot we de week erna een bezoek brachten aan de gynaecoloog. Die vertelde dat ik onmogelijk 8 weken zwanger kon zijn. Het vruchtje was maar vijf weken. Een tweede miskraam volgde dat weekend.  ”

Voorgevoel

Laura werd doorverwezen naar een fertiliteitskliniek. De artsen vonden twee miskramen onvoldoende om stappen te ondernemen, maar haar gynaecoloog plande enkele bloedonderzoeken. Laura: “De dag van die onderzoeken had ik een voorgevoel. Ik kocht een test en ontdekte dat ik weer zwanger was! Alles ging goed en op zeven weken verscheen er een kloppend hartje op de monitor. Maar bij controle na twaalf weken liep het weer mis. Het vruchtje had een zware genetische afwijking en werd de dag nadien verwijderd. De dokters gaven ons de raad om het gewoon te blijven proberen.”

De stap naar inseminatie

Laura: “In december 2010 ben ik heel kort zwanger geweest, maar van die miskraam hebben we relatief
weinig verdriet gehad. We waren er gerust in dat het binnenkort wel zou lukken en voelden ons in goede handen bij de artsen. Het koppel startte met inseminatie. De eerste poging was meteen raak, maar eindige opnieuw in een vijfde miskraam.

Online troost

Laura: “Na die vijfde keer was ik razend. De maat was vol, en niet alleen voor ons. Ook onze vrienden liepen al drie jaar op hun tenen en wisten niet meer hoe zich te gedragen.” Online vond Laura wel een grenzeloos begrip. Ze haalde troost uit de verhalen van anderen: het kon allemaal nog erger. Laura: “Op fora zal niemand ooit minimaliseren wat je voelt en mag je je onbeschaamd in zelfmedelijden wentelen. Dat deed deugd.”

Eindelijk prijs!

De volgende inseminatie resulteerde opnieuw in een bevruchting, met twee vruchtzakken. Laura: “Op mijn verjaardag gingen we met lood in de schoenen op controle. Ik durfde niet eens naar de monitor te kijken, en plots klonk daar die eerste hartslag. En de tweede. We hebben gehuild als gekken.”

Platte rust als redding

Na 28 weken belandde Laura met weeën in het ziekenhuis. De kinderarts werd er meteen bijgehaald en was pijnlijk eerlijk: de kans dat ze die dag zou bevallen was heel groot. De kans dat de tweeling dat zou overleven heel klein. Uiteindelijk hield Laura het met platte rust nog vol tot 33 weken, om dan twee gezonde dochters op de wereld te zetten. De twee prematuurtjes deden het meteen prima. Anderhalf jaar na de geboorte van de tweeling probeerden ze opnieuw. Laura: “De beslissing om ondanks alle tegenslagen toch voor een derde kindje te gaan, was een heel rationele beslissing. We gaven onszelf een jaar. En kijk: ik was meteen zwanger en 37 weken later is Julie geboren.”

Ultieme relatietest

Vandaag huppelen er dus drie kerngezonde dochters rond bij Laura en Koen.  Maar het besef van hoe erg de lijdensweg die daaraan vooraf ging op hun relatie woog, is er nog altijd. Laura: “Mijn man heeft dat geweldig gedaan. Zijn boodschap was al die jaren: ‘Ik ga mee tot waar jij stop zegt.’ En hij was kordaat op momenten dat ik dat nodig had, in al mijn emoties en explosiviteit. We hebben meer dan eens overwogen om de kinderwens op te bergen. Gelukkig wisten we onszelf er altijd weer van te overtuigen dat we nog niet alle mogelijkheden hadden uitgeput.”

Afgesloten hoofdstuk

Laura: “De echo’s van die vijf eerste zwangerschappen heb ik bewaard, maar verder is dat een doosje dat ik heb dichtgedaan. Al blijf ik wel waakzaam voor de onderliggende emoties. Onlangs maakte een vriendin van mij ook een miskraam mee en ik heb haar moeten duidelijk maken dat ik niet te ver kon meegaan in haar verdriet. Dan zou ik zelf opnieuw breken.”

Wist je dat …

  • … veel vrouwen een miskraam hebben  nog voor ze beseffen dat ze zwanger zijn? Ze denken dan gewoon dat ze een uitzonderlijk zware menstruatie hebben.
  • … je bij een eerste zwangerschap tussen de 4 en 12 weken gemiddeld 10 % kans hebt op een miskraam? Bij zwangerschappen boven de leeftijd van 35 jaar is er 20 % kans.
  • … de kans op een miskraam het grootst is in de eerste 6 weken van de zwangerschap? Vanaf  12 weken neemt de kans op een miskraam af tot 7 % à 8 %.
  • … er heel vaak geen aanwijsbare reden is voor een miskraam?  In  60 % tot 80 % van de gevallen is een chromosoomafwijking de oorzaak (natuurlijke selectie dus), maar ook levensgewoonten hebben een invloed.


Deel dit artikel